6 Owczarek Szetlandzki Sheltie

     Owczarek Szetlandzki Sheltie (Shetland Sheepdog) - FCI 88

• Ogólny wygląd: Mały, długowłosy pies roboczy wielkiej piękności, nie ociężały i nie toporny. Sylwetka w obrysie symetryczna, żadna jej część nie może być nieproporcjonalna do całości. Bujna okrywa włosowa, grzywa i kryza na na szyi oraz pięknie uformowana głowa o przyjaznym wyrazie składają się na idealny wygląd ogólny

• Charakterystyka: Czujny, łagodny, inteligentny, silny i żwawy

• Temperament: Serdeczny i czuły wobec swego pana, pełen rezerwy w stosunku do obcych, nigdy nie nerwowy

• Głowa i czaszka: Głowa szlachetna, widziana z góry, jak i z boku ma kształt wydłużonego, tępego klina, zwężającego się od uszu do nosa. Szerokość czaszki winna pozostać w ścisłej zależności od długości czaszki i kufy, a wszystkie te wymiary powinny być także w odpowiednim stosunku do wielkości psa. Czaszka płaska, umiarkowanie szeroka między uszami, bez wyraźnie zaznaczonego guza politycznego. Policzki płaskie, gładko przechodzące w dobrze zaokrągloną kufę. Czaszka i kufa jednakowej długości, punktem podziału między nimi są wewnętrzne kąciki oczu. Górna linia czaszki przebiega równolegle do górnej linii kufy, stop lekki ale wyraźny. Nos, fafle i brzegi warg czarne. Charakterystyczny wyraz głowa uzyskuje przez pełne harmonii połączenie czaszki i części twarzowej, przez kształt, kolor i osadzenie oczu oraz prawidłowo osadzone i noszone uszy.

• Uzębienie: Szczęki mocne, równe z dobrze rozwiniętą żuchwą. Wargi szczelnie domknięte, zęby zdrowe z regularnym i pełnym zgryzem nożycowym, przy czym górne siekacze ściśle zachodzą na dolne, a zęby są pionowo osadzone w szczekach. Pełny zestaw prawidłowo osadzonych zębów jest w najwyższym stopniu pożądany.

• Oczy: Średniej wielkości, osadzone skośnie, w kształcie migdału, ciemnobrązowe, oprócz odmiany blue-merle, u której jedno lub oba oczy mogą być niebieskie albo niebiesko nakrapiane.

• Uszy: Małe i w podstawie umiarkowanie szerokie, osadzone dość blisko siebie na czaszce. W stanie spoczynku złożone do tyłu, gdy pies jest czymś zainteresowany podane do przodu i półstojące, z koniuszkami skierowanymi do przodu. W stanie gotowości uszy powinny być ustawione dość blisko siebie i załamane w 1/3 wysokości. Ich końce zawsze powinny być skierowane do przodu a nigdy na boki.

• Szyja i kark: Muskularna, dobrze wygięta o długości wystarczającej by umożliwić dumne noszenie głowy.

• Przód: Łopatki wyraźnie skierowane ku tyłowi. W kłębie rozdzielone tylko kręgami grzbietowymi, skierowane skośnie na zewnątrz, by umożliwić pożądane zaokrąglenie żeber. Staw barkowy dobrze kątowany. Ramię i łopatka mniej więcej takie samej długości. Odległość od podłoża do łokcia równa odległości od łokcia do kłębu. Kończyny oglądane z przodu proste, muskularne, równomiernie uformowane o mocnej kości. Śródręcze mocne i sprężyste.

• Tułów: Nieznacznie dłuższy od stawu barkowego do guzów biodrowych niż wysokość w kłębie. Pierś głęboka, sięgająca do łokci. Żebra dobrze zaokrąglone, w dolnej połowie nieco spłaszczone, by umożliwić swobodny ruch kończyn przednich i łopatek. Grzbiet prosty, z wdzięcznym zaokrągleniem w partii lędźwiowej, zad łagodnie opadający ku tyłowi.

• Kończyny tylne: Udo szerokie i muskularne, kości udowe osadzone pod kątem prostym do miednicy. Staw kolanowy z wyraźnym kątowaniem, staw skokowy dobrze uformowany i kątowany, głęboki, z mocnymi kośćmi. Tylne śródstopie widziane od tyłu proste.

• Łapy: Owalne, z dobrze porośniętymi opuszkami. Palce wypukłe i zwarte.

• Ogon: Nisko osadzony, końcem sięgający do stawu skokowego, o kręgach stopniowo zwężających się ku końcowi, bogato owłosiony, z lekkim wygięciem ku górze. W ruchu lekko wzniesiony, ale nigdy ponad linię grzbietu. W żadnym przypadku nie złamany.

• Ruch: Elastyczny, płynny i wdzięczny z odbiciem tylnych kończyn zapewniających pokonanie jak największego dystansu przy najmniejszym wysiłku. Inochód, krzyżujące się albo kołyszące chody, chody sztywne, szczudłowate są wysoce niepożądane.

• Szata: Podwójna, okrywa zewnętrzna złożona z włosów długich, twardych i prostych, podszerstek miękki, krótki i gęsty. Kołnierz i kryza owłosione bardzo bogato. Kończyny przednie dobrze porośnięte, kończyny tylnie, w górnej połowie, powyżej stawu skokowego mocno owłosione, poniżej stawu skokowego porośnięte włosem krótkim i gładko przylegającym. Część twarzowa porośnięta włosem krótkim, gładko przylegającym. Egzemplarze krótkowłose są wysoce niepożądane.

• Umaszczenie: śniade, trikolor, blue merle, bi-blue, czarno-białe, czarne podpalane

• Wzrost: Idealny wzrost mierzony w kłębie: psy: 16 cali (37 cm), suki: 15 cali (35,5 cm). Dopuszczalne jest odchylenie tego wymiaru o 2,5 cm w górę lub w dół.

• Błędy: Każde odstępstwo od wyżej podanych wymagań powinno być traktowane jako błąd, a ocena zależy ściśle od stopnia odstępstwa.

• Uwaga: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w całości znajdujące się w mosznie.
Opublikowano przez: Katarzyna Górka
Data publikacji w serwisie: 2007-08-12
E-mail: excellens-vivarium@wp.pl
WWW: http://www.sheltie.pl