Tresura psów Żywienie psa Psy - choroby Zrozumieć psa Psy - forum Rasy psów

5 Owczarek Kaukaski

     WZORZEC OWCZARKA KAUKASKIEGO ZAPISANY ZOSTAŁ W FCI W ROKU 1984 POD NUMEREM 328

Owczarki kaukaskie to psy o mocnej budowie, więcej niż średniego wzrostu, z natury ostre i nieufne wobec obcych. Ich wytrzymałość i małe wymagania oraz łatwość przystosowania się do różnych warunków środowiska pozwoliły na rozprzestrzenienie się we wszystkich strefach
klimatycznych byłego ZSSR.
Psy te były hodowane przede wszystkim w Gruzji, Armenii, Azerbejdżanie i Kałmucji, na rozległych stepach północnego Kaukazu i rejonu Astrachania. W górach Kaukazu psy tej rasy są masywniejszej budowy, na terenach stepowych są lżejsze, wysokonożne i często krótkowłose.

TYP BUDOWY: pies mocny, a nawet ciężki, o masywnym kośćcu, dobrze umięśniony. Skóra gruba, elastyczna.

BŁĘDY: budowa niewystarczająco mocna.

WADY: budowa wyraźnie lekka, wiotka.

INDEKS KOSTNY: psy 21-22, suki 20-22.

FORMAT: stosunek wysokości do długości równy 100:102-108.

BŁĘDY: nieznaczne odchylenie od pożądanego formatu.

WADY: duże odchylenie od pożądanego formatu.

WZROST: wysokość w kłębie dla psa nie mniej niż 65 cm, dla suki - nie mniej niż 62 cm.

WADY: wysokość w kłębie mniejsza od wyżej podanej.

TEMPERAMENT: zrównoważony, spokojny. Dominująca reakcja - aktywna forma obrony.

BŁĘDY: ufność wobec obcych.

WADY: tchórzliwość, duża flegmatyczność, brak ostrych reakcji.

WYRAZ PŁCI: silnie zaznaczony, psy wyraźniej większe i cięższe od suk.

WADY: psy w suczym typie.

WŁOS: prosty, gruby i twardy, z obfitym, jaśniejszym podszerstkiem. Na głowie i przednich stronach nóg - krótki i gładki.
Wyróżnia się 3 typy owłosienia:
długie - o długich włosach ościstych i okrywowych, tworzących grzywę, pióra i portki, ogon obficie owłosiony, puszysty,
krótkie - całe ciało pokryte krótkim, grubym i gęstym włosem, ale bez grzywy, portek i piór,
pośrednie - sierść wydłużona, ale bez grzywy, portek i piór.

WADY: sierść miękka, wełnista, bez podszerstka.

MAŚĆ: szara, zwykle w jasnych odcieniach, ruda, słomkowa, biała, bura, pręgowana, z białymi znaczeniami lub łaciata.

WADY: maść czarna, czarna podpalana, brązowa lub łaciata z tymi kolorami.

GŁOWA: masywna, o szerokiej mózgoczaszce i dobrze rozwiniętych policzkach. Czoło płaskie, podzielone niewielką, pionową bruzdą. Stop słabo zaznaczony, kufa krótsza od mózgoczaszki, nieznacznie zaostrzona, o grubych, przylegających wargach. Nos duży, czarny, z wyjątkiem psów o bardzo jasnym umaszczeniu, u których dopuszczalny jest nos brązowy.

BŁĘDY: głowa nie dość szeroka i masywna, wypukła mózgoczaszka, zbyt silnie lub zbyt słabo zaznaczony stop. Za długa lub za krótka kufa, luźne, obwisłe wargi.

WADY: głowa lekka i wąska, szpiczasty pysk, wielkość głowy nieproporcjonalna do tułowia, wklęsły profil.

USZY: wysoko osadzone, wiszące, tradycyjnie przycinane tuż przy głowie.

BŁĘDY: uszy nisko osadzone.

OCZY: ciemne, nieduże, owalne, głęboko osadzone.

BŁĘDY: oczy jasne, lekko obwisła dolna powieka.

WADY: oczy różnej barwy, ektropium (wywinięcie dolnych powiek na zewnątrz).

UZĘBIENIE: zęby duże, białe, równomiernie i ściśle rozstawione. Siekacze ustawione w jednej linii, zgryz nożycowy.

BŁĘDY: zęby starte i połamane, o ile nie zmienia to zgryzu. Brak jednego pierwszego lub jednego drugiego premolara (przedtrzonowca). Zęby żółte.

WADY: zęby małe lub rzadko rozstawione, siekacze nie ustawione w jednej linii. Brak zębów innych niż wcześniej wymienione.
Uszkodzone szkliwo.

SZYJA: krótka, dobrze umięśniona, nisko noszona (pod kątem 30-40° w stosunku do linii grzbietu).

BŁĘDY: szyja długa lub wiotka.

KLATKA PIERSIOWA: szeroka, głęboka, lekko wysklepiona. Sięga łokcia lub niżej.

WADY: klatka piersiowa wąska, płaska lub płytka.

BRZUCH: lekko podkasany.

KŁĄB: wysoki, wyraźnie zaznaczony.

BŁĘDY: kłąb słabo zaznaczony.

GRZBIET: prosty, szeroki, mocny.

BŁĘDY: grzbiet miękki.

WADY: grzbiet łękowaty lub karpiowaty.

LĘDŹWIE: krótkie, szerokie, lekko wysklepione.

ZAD: szeroki, umięśniony, ustawiony niemal poziomo.

BŁĘDY: zad lekko ścięty.

WADY: zad wąski, krótki, mocno ścięty.

KOŃCZYNY PRZEDNIE: proste i równoległe, o długości nieco większej niż połowa wysokości psa. Kąt stawu barkowego około 100°. Śródręcze krótkie, mocne, proste lub tylko nieznacznie nachylone.

WADY: strome łopatki. Luźne śródręcze. Wyraźne wady postawy kończyn.

KOŃCZYNY TYLNE: równolegle ustawione, trochę wyprostowane w stawach kolanowych i skokowych. Kończyny podstawione - linia poprowadzona od guza siedzeniowego do podłoża przeszłaby przez środek stawu skokowego i śródstopia.

WADY: wszelkie wyraźne wady postawy. Całkiem strome kątowanie.

ŁAPY: duże, owalne, zwarte.

RUCH: swobodny, niespieszny. Psy te poruszają się najczęściej krótkim kłusem, przechodzącym w ciężki galop. Kończyny poruszają się po liniach równoległych, przednie bywają troszkę zbieżne. Ruch elastyczny, kłąb i zad w kłusie powinny pozostawać na jednej wysokości.

WADY: Chód sztywny, związany. Zbyt wysoko podniesiony zad. Zad rozchwiany. Inochód.

OGON: wysoko osadzony. Opuszczony sięga stawu skokowego. Może być zakręcony na końcu lub tworzyć koło. Dopuszczalny cięty.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu. Brak więcej niż jednego pierwszego lub jednego drugiego premolara. Wnętrostwo. Maść czarna lub brązowa.




*****

W 1997 roku, Rosja jako kraj pochodzenia rasy dokonała zmiany standardu. Nowy wzorzec został złożony do FCI celem zaakceptowania, lecz do dnia dzisiejszego Międzynarodowa Federacja Kynologiczna nie uznała go jeszcze za obowiązujący. Liczyć się należy jednak z faktem, iż wkrótce standard ten zostanie ratyfikowany. Nowy wzorzec został zatwierdzony przez RKF i obowiązuje już w Rosji.


WZORZEC OWCZARKA KAUKASKIEGO ZATWIERDZONY
PRZEZ RKF W 1997 ROKU.

Pies duży, krzepkiej budowy, o mocnym kośćcu i dobrze rozwiniętym umięśnieniu, grubej i elastycznej skórze. Format lekko prostokątny. Wyraźny dymorfizm płciowy – psy są większe, masywniejsze, o większych i cięższych głowach, mają też wyraźne grzywy. Wzrost psa nie mniej niż 68 cm, suki nie mniej niż 64. Pożądany wzrost 72-75 cm dla psa, 66-69 cm dla suki.

CECHY CHARAKTERU: charakter pewny siebie, zrównoważony, opanowany. Dla psów tych nietypowa jest bojaźliwość czy nadpobudliwość.

GŁOWA: duża, masywna, o szerokiej i pojemnej mózgoczaszce, wyraźnych policzkach, dobrze wypełniona pod oczami. Kufa mocna, głęboka, tępo zakończona, łagodnie i równomiernie zwężająca się ku nosowi. Długość kufy nieco mniejsza od długości mózgoczaszki. Czoło szerokie, nieznacznie wysklepione, przedzielone nieznaczna pionową bruzdą, stop zaznaczony, niezbyt długi i nie bardzo wyraźny, zaznaczone łuki brwiowe. Wargi grube, przylegające, nos duży, czarny, tylko u psów jasnopłowych i białych dopuszczalny jest nos rozjaśniony.

USZY: obwisłe, nieduże, wysoko osadzone, krótko przycięte.

OCZY: nieduże, owalne, ciemne, skośne, osadzone szeroko i głęboko. Powieki dobrze przylegające. Niepożądane obwisłe powieki oraz wyraźna trzecia powieka.

UZĘBIENIE: wymagany komplet 42 zębów – białych, dużych, dobrze wykształconych i ustawionych tak, aby nie było odstępów, Siekacze ułożone w jednej linii. Zgryz nożycowy, ale od wieku 3 lat, wskutek starcia siekaczy, możliwe jest ich ustawienie w cęgach.

SZYJA: mocna, trochę krótsza od głowy, ustawiona pod katem 30-40° do linii grzbietu. Dopuszczalne niewielkie podgardle.

TUŁÓW: klatka piersiowa sięga co najmniej łokcia, jest długa, szeroka, w przekroju okrągła. Żebra wyraźnie wysklepione, dobrze rozwinięte żebra rzekome. Przednia część klatki trochę wysunięta przed staw barkowy. Brzuch nieznacznie podciągnięty. Kłąb wyraźny. Szeroki, dobrze umięśniony. Grzbiet prosty, mocny, szeroki i dobrze umięśniony, lędźwie krótkie, szerokie, dobrze umięśnione, lekko wysklepione. Zad szeroki, dobrze umięśniony, średniej długości, ustawiony niemal poziomo.

OGON: wysoko osadzony, w spokoju opuszczony, rozprostowany sięga stawu skokowego, sierpowaty, haczykowaty lub zakręcony.

KOŃCZYNY PRZEDNIE: oglądane z przodu proste, ustawione szeroko i równolegle. Łopatka i ramie długie, tworzą kąt około 100°. Podramię średniej długości, proste, masywne, dobrze umięśnione, w przekroju okrągłe, łokcie skierowane prosto do tyłu. Śródręcze krótkie, mocne, ustawione prawie pionowo. Długość przednich nóg do łokci trochę większa lub równa połowie wysokości w kłębie. Indeks wysokonożności 50 lub trochę więcej.

KOŃCZYNY TYLNE: oglądane z tyłu – proste i równolegle, oglądane z boku – trochę strome w stawach kolanowych i skokowych. Udo i podudzie niezbyt długie, stawy skokowe wyraźnie zaznaczone, śródstopie mocne i pionowo ustawione. Kończyny tylne nie są odstawione do tyłu.

ŁAPY: duże, okrągłe, wysklepione i zwarte.

SIERŚĆ: włos prosty, gruby, z gęstym podszerstkiem. Na głowie i przedniej stronie nóg krótki i przylegający.
Wyróżnia się dwa rodzaje szaty:
długa, o dłuższym włosie okrywowym, który na szyi tworzy grzywę, na przednich nogach pióra, a na tylnych – portki. Długa sierść porasta ogon, czyniąc go grubym i puszystym;
krótka, o włosie gęstym i jednolicie krótkim, bez grzywy, piór i portek. Włos nie może być gładko przylegający, na tułowiu jego długość wynosi nie mniej niż 4 cm.

MAŚĆ: wiele umaszczeń: szare, od ciemnego, niemal czarnego, przez wilczaste do jasnosłomkowo-szarego, płowe w odcieniach od rudoburego do jasnosłomkowego, przy czym włos może być umaszczony strefowo, białe i pręgowane od bardzo ciemnego, niemal czarnego, po jasnosłomkowo-pręgowane. Przy umaszczeniach jednolitych może występować czarna maska i białe znaczenia na łapach, klatce piersiowej, brzuchu i końcu ogona. Występuje też maść łaciata i z rozległymi białymi znaczeniami, przy różnej barwie podstawowej, ale wyżej cenione są maści jednolite. Niepożądana maść z dużymi łatami, zajmującymi większość tułowia i nakrapianie na pysku i nogach.

RUCH: swobodny, zwykle niespieszny. Typowym sposobem poruszania się jest krótki kłus, przy przyspieszeniu przechodzący w trochę ciężki galop. Kończyny powinny poruszać się równolegle, z nieznaczną zbieżnością przednich łap, a stawy powinny być usztywnione. W kłusie kłąb i zad są na tej samej wysokości, a grzbiet utrzymuje swa linię.

WADY: budowa lekka lub limfatyczna, delikatny kościec, sylwetka kwadratowa lub mocno wydłużona. Wyraźne podgardle. Wysokość w kłębie mniejsza niż 65 cm dla psa i 62 cm dla suki. Mała, lekka, nieproporcjonalna do tułowia głowa, głowa wysklepiona, wyraźny guz potyliczny. Długa, lekka, szpiczasta kufa, grzbiet nosa wysklepiony lub wklęsły, słaba żuchwa. Zbyt wyraźny stop, pomarszczona skóra na głowie, obwisłe powieki. Bardzo duże, okrągłe, wypukłe i bardzo jasne oczy z niebieskim lub żółtozielonym odcieniem. Małe, rzadko rozmieszczone, mocno zniszczone żeby. Wysoko osadzona szyja. Słabo rozbudowana, płaska, wąska, płytka lub krótka klatka piersiowa. Wąski, zapadnięty lub wygrabiony grzbiet, Wąskie, długie, zapadnięte lub wygrabione lędźwie, wąski, krótki lub mocno ścięty zad. Strome ramię, zbyt głęboki kąt w stawie biodrowym, Krótkie, krzywe lub cienkie podramię, koziniec, miękkie śródręcze, luźne łokcie. Kończyny tylne podstawione (szablaste), mocno przebudowany zad, katowanie zbyt głębokie lub całkiem strome, słabe więzadła. Wąska postawa kończyn, luźne, płaskie łapy. Wyciągnięty kłus, nietypowy dla rasy długi, posuwisty krok. Ruch związany lub wyraźnie ciężki, zad wyraźnie podwyższony w ruchu, ruch nieharmonijny, stałe poruszanie się inochodem.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: wszelkie odchylenia od wzorcowego zgryzu, brak któregokolwiek zęba; tchórzliwość, nadpobudliwość, nie dająca się opanować agresja; wnętrostwo obu- lub jednostronne; psy o suczym wyglądzie; maść czysto czarna (jak węgiel) lub wątrobiana, bez względu na jej odcień, czarna podpalana lub czekoladowa podpalana i łaciata z tymi kolorami; genetyczne rozjaśnienie pigmentacji – maść błękitnoszara z szarymi powiekami i jasnym okiem, słomkowa lub jasnoruda z brązowymi powiekami, wargami i nosem i jasnym okiem; maść czaprakową; sierść miękka, bardzo krótka, jak futerko kreta; wrodzona krótkoogoniastość.

---

© 2007 inus - Serwis dla Właścicieli psów.